భగవద్గీత 2-40

నేహాభిక్రమనాశోస్తి ప్రత్యవాయో విద్యతే |

స్వల్పమప్యస్య ధర్మస్య త్రాయతే మహతో భయాత్ || ”

 

పదచ్ఛేదం

ఇహఅభిక్రమనాశఃఅస్తిప్రత్యవాయఃవిద్యతేస్వల్పంఅపిఅస్యధర్మస్యత్రాయతేమహతఃభయాత్

ప్రతిపదార్థం

ఇహ = యోగంలో ; అభిక్రమనాశః = ఆరంభించినది నాశనం ; అస్తి = ఉండదు ; ప్రత్యవాయః = విపరీతమైన దోషం కూడా ; , విద్యతే = ఉండదు ; అస్య = ; ధర్మస్య = ధర్మం యొక్క ; స్వల్పం, అపి = కొంచెం సాధన అయినా ; మహతః భయాత్ = గొప్ప భయం నుంచి ; త్రాయతే = కాపాడుతుంది.

తాత్పర్యం

యోగంలో ప్రారంభించితే నాశనం ఉండదు ; పైగా విపరీత దోషం కూడా ఉండదు ; ధర్మం స్వల్పమైనా గొప్ప భయం నుంచి రక్షిస్తుంది. ”

వివరణ

యోగంలోఎంత ఆచరిస్తూ ఉంటే, ఎంత కృషి చేస్తూ ఉంటే,

అంత ఫలితం తప్పకుండా ఉంటుంది.

అలాగే వైదిక కర్మాచరణ సక్రమంగా జరగని పక్షంలో

ప్రత్యవాయముఅనే దోషం కలుగుతుంది.

కానీ యోగం కొద్దిగా చేసినా గాని

జనన మరణ సంసార మహాభయం నుండి ఉద్ధరిస్తుంది.

సత్ విద్యఅభ్యాసం కొంచెం అయినా అది గొప్పదే.

అసత్య విద్యను కొంచెం తలపెట్టినా అది అనర్థదాయకమే.

ఆత్మ విద్యను కొంచెం తెలుసుకున్నా అది సాటిలేనిదే.

యోగ సాధనను కొంచెం చేసినా అది సాటిలేని ఫలితాన్ని ఇస్తుంది.

ధర్మాన్ని కొద్దిగా ఆచరించినా అది ఎంతో లాభదాయకమే.

అధర్మానికి కొద్దిగా తల ఒగ్గినా అది ఎంతో నష్టదాయకమే.

సన్మార్గంలో ప్రారంభించినది ఏదీ ఎప్పటికీ వృథా కాజాలదు.

ధర్మమార్గంలో ప్రారంభించి,

ఎంత చేస్తే అంత భవిష్యత్తుకు పునాది అవుతుంది.